Ένα ΡΕΠΑΝΙ βγήκε βόλτα για σεργιάνι
και όταν βρήκε μια σπηλιά, μυστήρια κάπως,
πρόσεξε κι άκουσε ροχαλητά … Στ’ αλήθεια,
μέσ’ στο σκοτάδι κοιμόταν ένας ΔΡΑΚΟΣ.

Κι αφού ο ΔΡΑΚΟΣ σε βαθύ βρισκόταν ύπνο
του ‘ρθε μια ιδέα και τη φτιάχνει μάνι-μάνι:
το Δ(ου) να πάρει απ’ το όνομα του ΔΡΑΚΟΥ
κι από ΡΕΠΑΝΙ να αλλάξει σε ΔΡΕΠΑΝΙ!

«Λαχανικό θα μαραθώ, θα με πετάξουν …
Μα σαν ΔΡΕΠΑΝΙ θα ‘μαι αθάνατο εργαλείο!»
Έτσι τα σκέφτηκε το ορεκτικό ΡΕΠΑΝΙ,
κλέβει το Δ(ου) του ΔΡΑΚΟΥ κι ούτε του ‘πε αντίο.

Κι αν με ρωτάτε τι συνέβη όταν ο ΔΡΑΚΟΣ
ξύπνησε κι ένιωσε πως του ‘λειπε το Δ(ου),
το πήρε απόφαση: από ΔΡΑΚΟΣ θα ‘ταν ΡΑΚΟΣ
Και σαν ΡΑΚΟΣ κίνησε για αλλού.