Χάρις και Φάρις
Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου
(2023)
Κάθε πρωί, στη διαδρομή για το σχολείο, ο Χάρης δίνει ατέλειωτες μάχες με δράκους και τέρατα. Μάχες που τις κερδίζει πάντα με τον Μαύρο Ιππότη του. Μια μέρα συναντά έναν άλλο ιππότη, τον Φάρις. Κάτω από μια γέφυρα. Κουλουριασμένο και μόνο. Με ρούχα βρόμικα και σκισμένα. Μέσα από το παιχνίδι, γεννιέται μια όμορφη φιλία μεταξύ τους. Κι ας μη μιλούν την ίδια γλώσσα. Το βιβλίο περιέχει παράρτημα με ομαδικά παιχνίδια από τις χώρες των ηρώων, καθώς και προτάσεις για την επεξεργασία της ιστορίας, με κύριο στόχο την καλλιέργεια της ενσυναίσθησης και την κριτική θεώρηση στάσεων και αντιλήψεων. Με επίμετρο από το Ελληνικό Τμήμα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
Εικονογράφηση: Φωτεινή Τίκκου
Μουσική: Γιάννης Μυγδάνης
Περισσότερες πληροφορίες: https://www.susaeta.gr/product/2851/xaris-kai-faris.html
Φένια η αγαπημένη των ήχων
Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου
(2015)
Πώς θα ήταν ο κόσμος μας, αν είχε μόνο ήχους; Αν αναγνωρίζαμε τα λουλούδια από το άρωμά τους και μόνο; Αν υπήρχε μόνο ένα χρώμα; Η Φένια, ένα πλάσμα με φωτεινό χαμόγελο και ιδιαίτερες ικανότητες, μας παίρνει από το χέρι για να μας δείξει τον δρόμο…
Εικονογράφηση: Έφη Λαδά
Μουσική: Γιάννης Μυγδάνης
https://www.patakis.gr/bkm/09621
Μια καρδιά στα δεξιά
Εύη Γεροκώστα
(2014)
Ένα μικρό κορίτσι.Μια μεγάλη πόλη. Ένα μικρό δάσος. Ένα μεγάλο δέντρο. Το κορίτσι ονειρεύεται ένα φόρεμα. Ένα φόρεμα πράσινο, σαν τα φύλλα του δέντρου, με μια κόκκινη, κατακόκκινη βελούδινη καρδιά στο μέρος της καρδιάς. Αν είχε ένα τέτοιο φόρεμα, σαν θησαυρό θα το φύλαγε… Το δέντρο ακούει, μα απάντηση δε δίνει, αφού τα φύλλα του μένουν ήσυχα. Το κορίτσι πηγαίνει ξανά στο δάσος. Κι όταν φτάνει κοντά στο δέντρο, δεν πιστεύει στα μάτια του. Σ’ ένα κλαδί κρέμεται ένα φόρεμα. Πράσινο, σαν τα φύλλα του δέντρου, με μια κόκκινη βελούδινη καρδιά… στα δεξιά
Εικονογράφηση: Αιμιλία Κονταίου
Μουσική: Γιάννης Μυγδάνης
Τα κλαδιά της σοφίας
Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου
(2014)
Ένα δέντρο ήταν, μια βελανιδιά σαν όλες τις άλλες. Σε μια μικρή πόλη του μακρινού Βορρά… Ετούτη, όμως, η βελανιδιά ξεχώριζε μέσα στην πράσινη θάλασσα. Ήταν η ψηλότερη και η μεγαλύτερη από όλες… Μετρούσε πάνω από τριακόσια χρόνια σ’ αυτό το δάσος… Ο χρόνος, φίλος παράξενος, της είχε φέρει συντροφιά μυριάδες πρόσωπα. Ας μην ταξίδεψε ποτέ της. Όλη η ανθρώπινη ιστορία είχε παρελάσει από μπροστά της. Όχι μόνο αυτή που γράφουν τα επίσημα βιβλία. Και μαθαίνουν τα παιδιά στο σχολείο. Αλλά και η άλλη. Η ιστορία των απλών ανθρώπων. Η ασήμαντη για να καταγράφει στα αρχεία. Αυτή που μόνο για τους ίδιους έχει αξία. Και τι δεν είχε δει…
Εικονογράφηση: Ντανιέλα Σταματιάδη
Μουσική: Γιάννης Μυγδάνης
Μια μέρα που έγινε νύχτα
Εύη Γεροκώστα
(2013)
Μια παραμυθοϊστορία για μεγάλα παιδιά, που … ξεκίνησε με μια λέξη. Και η μία λέξη έγινε δύο, τρεις κι όλο μεγάλωνε… Ένας κίτρινος λαστιχένιος δράκος που στέκεται στο κατώφλι ενός παλιού σπιτιού και λέει ιστορίες για την μοναξιά. Κάθε μέρα λέει και μια καινούρια ιστορία. Οι άλλοι δράκοι τον ακούνε με τα μάτια και τ’ αυτιά ορθάνοιχτα. Όλοι τον κοιτάζουν, κανείς όμως δεν κοιτάζει τον διπλανό του. Τα βράδια, ένα κίτρινο φως ανάβει στο μέτωπό τους, αυτοί όμως δεν το βλέπουν. Και ο καιρός περνάει. Μια μέρα που έγινε νύχτα, ο κίτρινος λαστιχένιος δράκος αποφάσισε να μην πει την ιστορία της ημέρας…
Εικονογράφηση: Ανδρέας Κούρτης
Μουσική: Γιάννης Μυγδάνης
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Χριστάκης.