Μουσική για παραμύθια
Φένια η αγαπημένη των ήχων (2015)
της Γιώτας Κ. Αλεξάνδρου
Πώς θα ήταν ο κόσμος μας, αν είχε μόνο ήχους; Αν αναγνωρίζαμε τα λουλούδια από το άρωμά τους και μόνο; Αν υπήρχε μόνο ένα χρώμα; Η Φένια, ένα πλάσμα με φωτεινό χαμόγελο και ιδιαίτερες ικανότητες, μας παίρνει από το χέρι για να μας δείξει τον δρόμο…
Εικονογράφηση: Έφη Λαδά
Μουσική: Γιάννης Μυγδάνης
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.
Μια καρδιά στα δεξιά (2014)
της Εύης Γεροκώστα
Ένα μικρό κορίτσι.Μια μεγάλη πόλη. Ένα μικρό δάσος. Ένα μεγάλο δέντρο. Το κορίτσι ονειρεύεται ένα φόρεμα. Ένα φόρεμα πράσινο, σαν τα φύλλα του δέντρου, με μια κόκκινη, κατακόκκινη βελούδινη καρδιά στο μέρος της καρδιάς. Αν είχε ένα τέτοιο φόρεμα, σαν θησαυρό θα το φύλαγε… Το δέντρο ακούει, μα απάντηση δε δίνει, αφού τα φύλλα του μένουν ήσυχα. Το κορίτσι πηγαίνει ξανά στο δάσος. Κι όταν φτάνει κοντά στο δέντρο, δεν πιστεύει στα μάτια του. Σ’ ένα κλαδί κρέμεται ένα φόρεμα. Πράσινο, σαν τα φύλλα του δέντρου, με μια κόκκινη βελούδινη καρδιά… στα δεξιά.
Εικονογράφηση: Αιμιλία Κονταίου
Μουσική: Γιάννης Μυγδάνης
Κυκλοφορεί σε μορφή βιβλίου- CD από τις εκδόσεις Παρρησία.
Τα κλαδιά της σοφίας (2014)
της Γιώτας Κ. Αλεξάνδρου
Ένα δέντρο ήταν, μια βελανιδιά σαν όλες τις άλλες. Σε μια μικρή πόλη του μακρινού Βορρά… Ετούτη, όμως, η βελανιδιά ξεχώριζε μέσα στην πράσινη θάλασσα. Ήταν η ψηλότερη και η μεγαλύτερη από όλες… Μετρούσε πάνω από τριακόσια χρόνια σ’ αυτό το δάσος… Ο χρόνος, φίλος παράξενος, της είχε φέρει συντροφιά μυριάδες πρόσωπα. Ας μην ταξίδεψε ποτέ της. Όλη η ανθρώπινη ιστορία είχε παρελάσει από μπροστά της. Όχι μόνο αυτή που γράφουν τα επίσημα βιβλία. Και μαθαίνουν τα παιδιά στο σχολείο. Αλλά και η άλλη. Η ιστορία των απλών ανθρώπων. Η ασήμαντη για να καταγράφει στα αρχεία. Αυτή που μόνο για τους ίδιους έχει αξία. Και τι δεν είχε δει…
Εικονογράφηση: Ντανιέλα Σταματιάδη
Μουσική: Γιάννης Μυγδάνης
Κυκλοφορεί σε μορφή βιβλίου- CD από τις εκδόσεις Παρρησία.
Μια μέρα που έγινε νύχτα (2013)
της Εύης Γεροκώστα
Μια παραμυθοϊστορία για μεγάλα παιδιά, που . . .ξεκίνησε με μια λέξη. Και η μία λέξη έγινε δύο, τρεις κι όλο μεγάλωνε. . . Ένας κίτρινος λαστιχένιος δράκος που στέκεται στο κατώφλι ενός παλιού σπιτιού και λέει ιστορίες για την μοναξιά. Κάθε μέρα λέει και μια καινούρια ιστορία. Οι άλλοι δράκοι τον ακούνε με τα μάτια και τ’ αυτιά ορθάνοιχτα. Όλοι τον κοιτάζουν, κανείς όμως δεν κοιτάζει τον διπλανό του. Τα βράδια, ένα κίτρινο φως ανάβει στο μέτωπό τους, αυτοί όμως δεν το βλέπουν. Και ο καιρός περνάει. Μια μέρα που έγινε νύχτα, ο κίτρινος λαστιχένιος δράκος αποφάσισε να μην πει την ιστορία της ημέρας. . .
Εικονογράφηση: Ανδρέας Κούρτης
Μουσική: Γιάννης Μυγδάνης
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Χριστάκης.
